wątpić

wątpić
{{stl_3}}wątpić {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}vɔntpiʨ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_26}}vi {{/stl_26}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}\wątpić w coś {{/stl_22}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_60}}lub {{/stl_60}}{{stl_49}}o czymś{{/stl_49}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_14}}an etw {{/stl_14}}{{stl_53}}+dat {{/stl_53}}{{stl_14}}zweifeln {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}nie wątpię{{/stl_22}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_22}}że się starałeś {{/stl_22}}{{stl_14}}ich zweifele nicht daran{{/stl_14}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_14}}dass du dich bemüht hast {{/stl_14}}

Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • wątpić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, wątpićpię, wątpićpi {{/stl 8}}{{stl 7}} nie być przekonanym o czymś, nie wierzyć w coś; powątpiewać, wyrażać wątpliwości : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wątpić w wygraną, w rozwiązanie problemu. Wątpić w czyjeś możliwości …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wątpić — ndk VIa, wątpićpię, wątpićpisz, wątp, wątpićpił «nie być pewnym czegoś, nie mieć wiary w coś, nie być przekonanym o czymś; nie ufać, nie dowierzać, powątpiewać» Wątpić w powodzenie sprawy. Nie wątpić o czyichś zdolnościach. Wątpię, czy będę mógł… …   Słownik języka polskiego

  • znak — 1. Coś jest, stoi, stanęło, znajduje się pod znakiem zapytania «coś jest niepewne lub kwestionowane»: (...) wykształcenie dzisiejszych urzędników stoi pod wielkim znakiem zapytania (...). L. Tyrmand, Dziennik. 2. Coś upływa, przebiega itp. pod… …   Słownik frazeologiczny

  • kwestionować — ndk IV, kwestionowaćnuję, kwestionowaćnujesz, kwestionowaćnuj, kwestionowaćował, kwestionowaćowany «podawać w wątpliwość, wątpić o czymś, zaprzeczać» Kwestionował prawdomówność rozmówcy …   Słownik języka polskiego

  • powątpiewać — ndk I, powątpiewaćam, powątpiewaćasz, powątpiewaćają, powątpiewaćaj, powątpiewaćał «podawać coś w wątpliwość, nie dowierzać czemuś, wątpić o czymś» Powątpiewać w czyjś rozsądek. Nie powątpiewała o jego przyjaźni …   Słownik języka polskiego

  • wątpiący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. wątpić (p.) wątpiący w użyciu przym. «będący wyrazem czyichś wątpliwości, czyjegoś wątpienia, powątpiewania» Wątpiący uśmieszek. Wątpiące spojrzenia …   Słownik języka polskiego

  • wątpienie — n I rzecz. od wątpić, dziś zwykle w wyrażeniu: Bez wątpienia «z pewnością, na pewno; niewątpliwie» …   Słownik języka polskiego

  • vampinti — ×vam̃pinti, ina, ino (l. wątpić) intr. Kpč, Lš, Mrk vengti, bijoti, nedrįsti: Manę dar jis biškį vam̃pina Lp. Visgi vam̃pina akysa meluot Lp …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • cnotliwość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. cnotliwośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} skromność w sprawach dotyczących seksu, przyzwoitość, czystość, niewinność : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wątpić w czyjąś cnotliwość …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kwestionować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, kwestionowaćnuję, kwestionowaćnuje, kwestionowaćany {{/stl 8}}– zakwestionować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} podważać, negować czyjeś sądy, decyzje, ustalenia; podawać coś w wątpliwość, wątpić w coś …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”